Przejścia: Sachs balansuje pomiędzy pożądaniem a rozpaczą, przedstawiając nam rozpadające się małżeństwo, którego połówką jest reżyser Tomasz (Franz Rogowski). Tomasza spotykamy na planie (gdzie reżyseruje film pt. Pasaże !). Najeży się na swoją załogę, udzielając instrukcji na granicy irytacji, i wyjaśnia aktorowi, że scena, którą kręcą, jest sceną przejściową. „To tylko moment przejściowy, ale zamieniamy go w moment wielkiego dramatu” – mówi z frustracją, gdy zdjęcia trwają. Sachs wypełnia fragmenty wieloma takimi drobnymi momentami, które zdradzają opisy głównych postaci. Tomas jest niecierpliwy, pracuje według własnych życzeń i nie daje innym czasu na dogonienie go. Dwóch mężczyzn spędza razem 15 lat życia, gdy nagle jeden z nich zakochuje się w kobiecie.
Na imprezie podsumowującej Tomas zaprasza swojego męża Martina (Ben Whishaw) do tańca z nim, ale spotyka się z odmową – nad ich długim małżeństwem wisi już zmęczenie. Ale jak dotąd poznaliśmy Tomasa jako osobę, która spełni jego życzenia, więc zabiera go na parkiet z nauczycielką Agathe (Adèle Exarchopoulos). Ich spotkanie przedłuża się, gdy Tomas wraca na noc do jej domu. Następny dzień odkrywa więcej Tomasza, który nie marnuje dużo czasu i mówi Martinowi, że spotkanie poprzedniej nocy pozostawiło w nim ekscytujące uczucia. Martin słucha z ostrożną miną, ale w końcu przypomina Tomasa z rozczarowaniem: „To zawsze się dzieje, kiedy kończysz film. Po prostu zapominasz.
Gdy Tomas goni za ekscytacją, której doświadcza jedynie w towarzystwie Agaty, znajduje się w środku osobistej przemiany. Wyprowadza się z mieszkania, które dzieli z Martinem, który sam szuka towarzystwa pisarza Ahmada. W tym czasie Tomasz wyraźnie prosi Martina o wsparcie jego życzeń. Sachs nie pozwala jednak, aby ciężar emocjonalny filmu rozegrał się w tak definitywny sposób. Kiedy rozwija tego rodzaju zniekształconą miłość, tworzy fizyczny wszechświat, który jest bardzo ograniczony. Akcja filmu rozgrywa się w Paryżu, ale Sachs ćwiczy swój scenariusz tak, aby w każdej postaci mógł zajrzeć do rozległego miasta.
Franz jako Tomas odgrywa swoją postać z mniejszą nonszalancją, a z większym emocjonalnym zacięciem. Aktor podchodzi do Tomasa – nudnej, zapatrzonej w siebie osoby, nie ze współczuciem czy osądem – ale z ciekawością, która odbija się także w sposobie, w jaki Agathe i Martin poruszają się wokół niego. Ta dwójka nie jest zamknięta w postaciach, którym przydarzają się Tomasz i jego czyny; raczej otrzymują własne ścieżki przejściowe, które mogły zostać wymuszone działaniami Tomasza. Trio aktorów podnosi te niuanse narracyjne swoimi porywającymi kreacjami.
Komentarze
Film średni, ale jakość rewelacyjna
kozacki film
jak wam się nie uruchamia player po rejestracji to otwórzcie stronę na nowo, u mnie pomogło
Bardzo świetny film polecam
Zakończenie mnie totalnie zaskoczyło :o
Mnie też :)
8/10
Dzięki za film, nigdzie go nie mogłam znaleźć
dobry polecam
Załaduj pozostałe komentarze...